Zaterdag 30 juli 2016 door Marita

We hebben vannacht heerlijk in de tenten geslapen. Ondanks de regen zijn we blij dat we niet voor het hotelletje hebben gekozen gisteren. We hebben nog kunnen genieten van een prachtige zonsondergang en uitzicht. Helaas heeft het de hele nacht geregend en vanmorgen was het nog steeds niet droog. Ondanks deze omstandigheden zijn we bepakt met trui, jas en poncho gestart met de wandeling. Walter kon het helaas niet opbrengen om mee te gaan. Hij wilde even genieten van een rustdag in de natuur. We hadden weer een flinke wandeling voor de boeg. We zijn ongeveer 1100 meter gestegen en de afstand was enkel ongeveer 4 kilometer. De eindbestemming was vandaag een prachtige oude tempel. Janne was vandaag niet helemaal fit, maar heeft zich kranig gehouden. Het was een hele klim naar boven. Gelukkig kwamen we onderweg een paar theehuizen tegen. De mensen leven hier in de bergen onder erbarmelijke omstandigheden. Dit gebied wordt 6 maanden per jaar bewoond. Tijdens de sneeuwrijke periode is het het hier niet bewoonbaar. De huisjes bestaan uit drie muren met een dakje. Daarin staat een klei oven waarin met hout gestookt wordt. Op de oven wordt gekookt. In het hutje staat meestal een houten bed en een houten bank. Geen deur, geen andere spullen dan wat potten en pannen. 

Bij de tempel aangekomen moesten we in de stromende regen ook nog onze schoenen uittrekken. We hebben de paraplu’s tegen elkaar gezet zodat de schoenen met sokken enigszins droog bleven. Sushil kwam schromend naar me toe met de vraag of er toch geen van de dames ongesteld was, want dan zouden we eigenlijk niet in de tempel mogen. Omdat dit wel het geval was besloten we om met de drie vrouwen buiten te blijven. Onze gidsen konden zich dan ook volledig wijden aan alle rituelen die ze uit moesten voeren. Ik merkte dat vooral een van de gidsen dit zeer waardeerde. We stonden buiten in de stromende regen te wachten, maar de tijd werd al snel opgevuld door de ene fotosessie na de andere. Nadat alle rituelen waren uitgevoerd zijn we op blote voeten naar een theehuis gelopen. Sushil maakte zich zorgen om Janne en hij weet dat zij van noodlesoep houdt. Deze werd dan ook direct besteld voor ons. Ook kregen we thee met zwarte peper en gember om warm te worden. Weer een beetje droog en opgewarmd zijn we aan de terugweg begonnen. Gelukkig had de noodlesoep Janne goed gedaan zodat het voor haar ook weer leuk was om te wandelen. Onderweg kregen de gidsen nog een woordenwisseling met een groep mannen. Zij wilden graag op de foto met ons, maar onze gids vond dit niet kunnen. De heren waren onderweg naar een zeer heilige tempel, en niet naar een picknick! Ze moesten zich daar dan ook naar gedragen en daar hoorde het nemen van foto’s van blanke Europeanen echt niet bij!!

Ongeveer halverwege zijn we weer gestopt bij een theehuis en hier hebben we wat dingen gegeten uit ons lunchpakket wat we iedere dag mee krijgen. Iedereen liep vlot het laatste stukje. Gelukkig ging het met Lotte vandaag weer goed. Ze heeft de berg als een geitje bedwongen.Terug bij ons basiskamp werden we weer ontvangen door warme koffie, een soort kruidige snack van aardappelen en koekjes. We hebben wat uitgerust en gekaart. Ondertussen begon het weer wat op te klaren. We werden weer verrast door enorme indrukwekkende vergezichten. Janne was gelukkig weer helemaal opgeknapt. Een aantal lieve honden en en koeien werkten hier positief aan mee. Sommige honden dragen brede metalen halsbanden. Dat is om de strijd aan te kunnen tegen de luipaarden die hier rondlopen. Luipaarden vallen namelijk altijd in de nek aan, en de halsband biedt op deze manier bescherming. Je hoort deze honden ook de hele nacht. Ze waken als het ware over ons kamp.

Nadat we met z’n allen genoten hebben van het prachtige uitzicht begon het ondertussen weer langzaam donker te worden. Het eten werd ondertussen op tafel gezet. De lucht was ondertussen helemaal open getrokken, waardoor we ook nog werden getrakteerd op een geweldige sterrenhemel. Ongelooflijk…… Omdat er geen omgevingslicht is zijn er zoveel sterren zichtbaar. Je zag zelfs hele witte banen.

We hebben de dag afgesloten met mooie verhalen en wijze lessen over het leven en het hindoeïsme. Ontzettend mooi om te zien hoe diep geworsteld het geloof hier in de mensen zit. Dit zie je niet alleen, maar dit raakt gewoon diep van binnen. Wat een rijkdom weer, dat we dit weer allemaal mogen beleven.

1 gedachte op “Zaterdag 30 juli 2016 door Marita

  1. Prachtig geschreven Marita, pittige dag voor de dames met een hele mooie afsluiting, zou bijna gaan denken dat je bekeerd terug komt!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *